به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، دویست‌و‌هفتمین جلسه گفتمان از سلسله گفتمان نقد معماری و شهرسازی با موضوع "دستیابی به رابطه توده و فضا در شهرها"، با حضور محمدسعید ایزدی، معاون وزیر راه و شهرسازی، عبدالرضا گلپایگانی، قائم مقام معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران و سهراب مشهودی، كارشناس مسكن و شهرسازی، در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

ایزدی، دبیر شورای عالی معماری و شهرسازی، در ابتدای این نشست گفت: امیدواریم از چنین هم‌اندیشی‌هایی برای ارتقای کیفیت معماری کشور بهره بیریم و با مدد گرفتن از جامعه حرفه‌ای و دانشگاهی نسبت به اصلاح ضوابط و مقررات در بهبود روش ها اقدام کنیم. چرا که امروز مقررات و شرایط وضعیت نابسامانی دارد و هر چه جلوتر می‌رویم، نابسامان‌تر می‌شود.

وی افزود: تلاشی که در سال‌های گذشته انجام شد، درخواست از عزیزانی مانند مهندس مشهودی و دکتر گلپایگانی و خانم سلیمانی و دیگر بزرگوارانی بود که در این عرصه کار پژوهشی انجام دادند و ما سعی داشتیم در این نشست‌ها و جلسات این دسته مطالعات را مرور کنیم و کار موازی انجام ندهیم. در این برنامه اعلام آمادگی می‌کنیم که چنین مطالعاتی مانند طرح و کار تحقیقی ارزشمد خانم آراسته که امروز نتایجش در این جلسه ارایه شد، بررسی و کاربردی می‌شوند.

دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری در ادامه با طرح سوال‌هایی مبنی بر به کارگیری ضواب و مقررات در ساخت و ساز اضافه کرد: سوال این است که اساسا ضوابط و مقررات چقدر در تنزل کیفیت ساخت و ساز دخیل بوده‌اند و آیا با تغییر روند ساخت و ساز می‌توانیم این روند را بهبود بخشیم؟

ایزدی گفت: در گذشته همسایگی‌ها و همزیستی‌ها با طبیعت در ساختمان‌سازی در اوج شکوه خود بود، ولی بعدا که ضوابط شکل گرفت، چنین ویژگی‌هایی از بین رفت و باز هم سوال این است که آیا باید در بازخوانی‌ها به گذشته بازگردیم و آیا تولید انبوه در ساخت و ساز این اجازه را می‌دهد؟ واضح است کسانی که بانی ضوابط بوده‌اند، در تولید انبوه تلاش کرده‌اند و نقش داشته‌اند.

وی تصرح کرد: تمرینی در دهه ۵۰ انجام شد و در آن تمرین سعی شد که بازخوانی‌هایی انجام شود و پروتوتایپ‌هایی از معماری ایرانی تولید شود و آن‌ها مبنای تولید انبوه قرار گیرند که اجرایی نشد و در حد نقشه باقی ماند. در این راستا آیا باید سناریوی فرار از ضوابط و مقررات را دنبال کنیم یا دنبال راه‌حل‌ها و اصلاحات کوتاه مدت باشیم و در ادامه به صورت بنیادین آن‌ها را کنکاش کنیم؟

ایزدی که بر توقف ادامه رویه‌های غلط تاکید کرد، گفت: باید نسبت به توقف در روندهایی که اطمینان داریم غلط است، اقدام کنیم و از اصلاحات کوتاه مدت شروع و به تدریج‌ آن‌ها را بنیادی کنیم. این اقدام می‌تواند الگوی تفکیک یا ضابطه ۴۰-۶۰ باشد.

معاون وزیر راه و شهر سازی در پایان گفت: از دوستان و علاقه‌مندان خواهش می‌کنیم که یاری و حمایت کنند تا بتوانیم کمیته تدوین و اصلاح را تشکیل دهیم و در کوتاه‌ترین زمان بتوایم به اصلاحات دست پیدا کنیم.

عبدالرضا گلپایگانی، قائم مقام معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران نیز در ادامه این جلسه، معماری ایرانی را موجود زنده‌ای در حال احتضار توصیف کرد و گفت: با موجود زنده‌ای به نام معماری ایرانی مواجهیم. این موجود زنده در هر کجا چه چابهار و کنگ و چه مرز افغانستان و هرات یا خجند و یا هرمزگان به شکلی ادامه حیات می‌دهد. این موجود زنده فارغ از ایرانی یا اسلامی بودن در معرض خطر جدی است.

وی اضافه کرد: آنچه از طریق حکومت یا شهرداری‌ها به صورت مقررات تحمیل شده دیگر اجازه حیات به این موجود زنده را نمی‌دهد. این موجود هم اکنون منحرف شده  و به بیماری غیرقابل درمانی مبتلاست. این مشکل از نسل ما بوده که با تغییر سبک زندگی اجازه ندادیم این معماری شکل و قوانین خودش را تعریف کند. این روزها غول بی شاخ و دمی به نام ضابطه ۴۰-۶۰ درست کردیم که هر جا بتوانیم باید به آن رخنه کنیم.

این مدیر شهری با اشاره به مشکلات فراوان انبوه‌سازی توضیح داد: متاسفانه سرمایه، بورس و ثروت انبوه در ساختمان‌سازی آن را به کالایی سرمایه‌سوز در کلانشهرها تبدیل کرده است و ثروت ملی را به قهقرا برد و شهرها را به سیاهچاله تبدیل کرد.

وی اضافه کرد: شورای عالی شهرسازی می‌تواند در این بارها اقدامات موثری انجام دهد، چرا که متاسفانه تصورات بسیار غلطی درباره ساختمان‌سازی وجود دارد و مطرح شده که ساختمان‌سازی می‌تواند در کشور شغل ایجاد کند که از نگاه اقتصاددانان این مساله بسیار غلط است.

وی با اشاره به ضرورت استفاده از دیدگاه‌های کارشناسان در مدیریت شهری توضیح داد: برخی مسوولان فکر می کنند وقتی پشت میز می‌نشینند، به جای اینکه از کارشناس نظر بگیرند، باید به او نظر بدهند. در شرایط امروز بهتر است که دولت خود را وارد این عرصه نکند./