-
۱۳۹۵-۱۲-۱۴ ۰۷:۳۸
دولت تسهیلگر؛ جامعه مدنی کنشگر
محمدمهدی نوروزیان*: امروزه در نظامهای دموکراتیک سیاسی و اقتصادی، این دیدگاه که دولت دارای حق انحصاری حاکمیت و اعمال قدرت بر نیروهای کنشگر توسعه است یا در تفسیری پدرسالارانه از قدرت، یاریرسان و حامی مطلق آنان است، مورد نقد جدی قرار گرفته است. با این رویکرد، دولت از تمرکزگرایی در برنامهریزی و مدیریت توسعه، به سمت تفویض اختیارات و اعطای مسوولیتها و وظایف بیشتر به سایر کنشگران و دخیلان توسعه و به ویژه اجتماعات محلی به عنوان ذینفعان اصلی توسعه گام برمیدارد.