علی هنردان رئیس اداره طرح های توسعه شهری و معماری راه و شهرسازی استان اصفهان در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی از استان اصفهان؛ در خصوص دومین چالش پیش روی نظام شهرسازی استان اصفهان به اصفهانی شدن شهرها و روستاهای اطراف منطقه کلان شهر اصفهان اشاره کرد.
وی افزود: بررسی شاخص های تعادل فضایی در توزیع جمعیت و اراضی ساخته شده منطقه کلانشهری اصفهان نشان می دهد هر چند تا سال ۱۳۸۵ روندهای توسعه شهری در منطقه کلانشهری به سمت کاهش تمرکز و پخشایش توسعه فضایی بوده است اما از این سال به بعد شاهد پدیده قطبش و تمرکز بیشتر در شهر اصفهان هستیم (آمایش سرزمین، ۱۳۹۷).
رئیس اداره طرح های توسعه شهری و معماری راه و شهرسازی استان اصفهان ادامه داد: در دهه ۸۰ شهر رهنان و نقاط روستایی زیادی به کلان شهر اصفهان الحاق و در اوایل دهه ۹۰ نیز شهر میانی خوراسگان با جمعیتی نزدیک به ۱۷۰ هزار نفر با عنوان منطقه ۱۵ به اصفهان الحاق شد و امروزه نیز شاهد تقلای برخی شهرهای اطراف برای پیوستن به شهر اصفهان هستیم.
وی ادامه داد: الحاق شهرها و روستاهای اطراف منطقه کلانشهری به شهر مادر تا حدی ناشی از مشکلات و مسائل مربوط به چالش شهری شدن استان است، اما از عوامل دیگر آن می توان به چانه زنی های سیاسی و انتظار ذینفعان و صاحب نفوذان شهری و روستایی برای افزایش قیمت اراضی و املاک محدوده الحاقی و اراضی بلافص آنها اشاره کرد.
هنردان بیان کرد: پدیده اصفهانی شدن نقاط سکونتگاهی مجاور کلانشهر اصفهان هرچند از اثرات مثبتی همچون مدیریت منسجم شهری، افزایش همگرایی اجتماعی و بهبود وضعیت خدمات رسانی برخوردار است اما یکی از چالش های مهم شهرسازی استان محسوب می شود.
وی گفت: شهرهای اطراف کلانشهر اصفهان با توجه به رابطه مرکز – پیرامون نقشِ آمایشی در اسکان طبقات مختلف اقتصادی و اجتماعی دارند و گروه های مختلف شغلی، اجتماعی و درآمدی بر اساس الگوهای مکان یابی در هر یک از آن ها اسکان می یابند.
رئیس اداره طرح های توسعه شهری و معماری راه و شهرسازی استان اصفهان افزود: با الحاق این نقاط به شهر اصفهان و برهم خوردن نظام سکونتگاهی شهرهای اطراف و افزایش قیمت اراضی نقاط الحاق شده تعادل سیستم ازنظر حق انتخاب گروه های مختلف درآمدی محدود شده و شاهد گسترش حاشیه نشینی، اسکان غیررسمی و بد مسکنی خواهیم بود.
وی خاطرنشان کرد: از دیگر مسائل و مشکلات این چالش می توان از بروز پدیده خَزِش شهری، از بین رفتن و خورندگی اراضی حدفاص شهر با نقاط سکونتی الحاق شده، گسترش افقی شهر مادر و ازهم پاشیدگی هویت مستقل نقاط الحاق شده نام برد.