به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از ایرنا، سید مصطفی داوودی گفت: ۱۲ هزار تن كالا سال گذشته از آسیای میانه از مسیر ریلی ایران به پاكستان صادرات شده كه كالاها توسط واگن های پاكستانی حمل شده است.
مدیركل راه آهن جنوب شرق افزود: بیشتر خطوط ریلی موجود در ایالت بلوچستان پاكستان فرسوده و غیر استاندارد هستند و برای انتقال كالا به موقع واگن سالم از طرف این كشور تامین نمی شود.
داوودی ادامه داد: سال گذشته با توجه به پیگیری های كه صورت گرفت توانستیم از پاكستان قطار خوبی برای جابجایی كالا تامین كنیم كه هنوز با مشكل حمل و نقل مواجه هستیم.
وی افزود: نشست های متعددی با مقامات پاكستانی انجام شده تا مشكل فرسودگی خطوط ریلی زاهدان- كویته برطرف شود.
مدیركل راه آهن جنوب شرق كشور گفت: در حال تهیه گزارش توجیه اقتصادی هستیم تا بتوانیم این خط ریلی را تا میرجاوه در مرز بین كشور ایران و پاكستان تعویض كنیم.
داوودی تصریح كرد: مقداری از این اعتبارات قرار شده از استانداری سیستان و بلوچستان تامین و باقی آن نیز توسط راه آهن كشور جذب شود.
مدیركل راه آهن جنوب شرق كشور ادامه داد: با تامین اعتبار به موقع كار تعویض خط ریلی زاهدان- میرجاوه تا ۲ سال آینده انجام می شود.
داوودی اظهار كرد: با توافقی كه اوایل سال گذشته در كمیسیون مشترك مرزی در زاهدان انجام شده قرار بر این بوده تا قطار های پاكستان هفته ای یك بار در مسیر كویته - زاهدان و بالعكس تردد كند.
وی ادامه داد: این خط ریلی كالاهایی نظیر قیر، مواد پتروشیمی و سنگ معدن را از زاهدان به كویته و كالاهایی نظیر كنجد، برنج و برخی دیگر از محصولات فاسد نشدنی را از كویته به زاهدان حمل می كند.
راه آهن زاهدان- كویته پاكستان در سال ۱۲۹۸ هجری شمسی به منظور حمل و نقل ادوات جنگی و نظامی توسط روسها ساخته شده كه قرار بود تا سرخس استان خراسان رضوی ادامه داشته باشد كه با پایان جنگ جهانی دوم ادامه ساخت آن متوقف شد.
فاصله ریلی راه آهن زاهدان -میرجاوه ۹۴ كیلومتر و تا كویته پاكستان ۶۵۰ كیلومتر است.
نخستین حركت قطار باری سازمان اكو در مرداد سال ۱۳۸۸ شمسی (۱۴ اگوست ۲۰۰۹) در آیینی با حضور «یوسف رضا گیلانی» نخست وزیر وقت پاكستان و «غلام احمد بلور» وزیر اسبق راه آهن این كشور از ایستگاه «مارگالا» شهر اسلام آباد به مقصد تهران و از آنجا به طرف استانبول انجام شد.
این فعالیت اقتصادی در آذر ۱۳۹۰ (دسامبر ۲۰۱۱) متوقف شد.
نظر شما