محمدرضا حافظی، طراح برج میلاد تهران درگفت‌وگو با پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با بیان اینکه  برای بهبود وضعیت معماری کشور و رساندن آن به نقطه ایده‌آل باید بیش از هرچیز به فعالیت‌های فرهنگی و بسیج عمومی ارگان‌های مختلف توجه شود، عنوان کرد: اعتقادی به معماری سنتی که روش‌های اجرایی خاص را در زمان گذشته شامل شود، ندارم بلکه اعتقاد به معماری تاریخی دارم که با روش‌های اجرایی از گذشته تا اوایل قرن حاضر جریان داشته و در مقطعی به دلیل تغییر ناگهانی کشور و تحول نگرش‌ به معماری و ساختمان ابزارش از آجر و خشت به بتن و فولاد تغییر کرده و این تحول ناگهانی باعث تغییر شکل معماری شده است. در این سیر تحول فکری جریان معماری دچار فراز و نشیب‌هایی شده است.

حافظی با بیان اینکه نقاط قوت معماری تاریخی بر ضعف‌های آن غلبه دارد، افزود: معماری تاریخی کشور ما برخاسته از فناوری‌های زمان بوده و ازجلوه‌های بارز آن می‌توان به گنبد قابوس، گنبد سلطانیه و میدان نقش جهان و ملحقاتش اشاره کرد که همگی در عالی‌ترین سطوح تکنولوژی و عالی‌ترین روش‌ها و ابزار شکل گرفته‌اند و با آزمون و خطا به سرانجام رسیده‌اند.

وی با تاکید بر اینکه امروز نمی‌توانیم معماری تاریخی خود را به همان شکل تکرار کنیم، گفت: درعین حال می‌توانیم مفاهیم آن را بگیریم که در عالی‌ترین سطوح تکنولوژی شکل گرفته بوده و با فرهنگ ما مرتبط بوده و پاسخی مثبت به نیاز عصر خود و کاملا عملکردگرا و بدون حشو و زائد بوده است. دراین راستا باید به تداوم فرم و ریخت نیز برای هویت بخشیدن به معماری امروز توجه شود.

حافظی تاکید کرد: معماری در تطور تاریخی ما از دوره معماری سنگ تا اوایل دهه دوم قرن حاضر جریان داشته و مزایای غیر قابل انکاری داشته است.

وی افزود: ولی در دو سه دهه اخیر جز چند مورد استثنا شاهد هستیم که بناهای معماری ساخته شده اغلب کیفیت و ماندگاری ندارند و از نظر کارکرد و بستر مناسب شهری در وضعیت مناسبی قرار ندارند. به عبارت دیگر با تعبیر ضدمعماری مواجه هستیم که گویی بناهای باارزش قدیمی تخریب شده‌اند.

حافظی با بیان اینکه میان معماری و ساخت و ساز تفاوت وجود دارد، گفت: معماری دارای بارفرهنگی و زیبایی‌شناسی است و نباید با آن برخوردی غیرهنری شود.

وی افزود: متاسفانه امروز بنای معماری جدیدی نداریم که بتوانیم درمیان کشورهای منطقه به آن افتخار کنیم درحالی که کشورهای دیگر بناهای بیشتر و بهتری نسبت به ما دارند؛ در حالی که تا چند دهه پیش بناهای باارزش جهانی داشته‌ایم.

طراح برج میلاد تهران تاکید کرد: به شدت منتقد وضعیت امروز معماری کشور هستم و از سوی دیگر با روش‌های برنامه‌ریزی از بالا و متمرکز نیز موافق نیستم و معتقدم بهبود معماری به بسیج عمومی و کار فرهنگی نیاز دارد و با ایجاد دفاتر و کنترل به جایی نمی‌رسیم.

وی گفت: بهبود وضعیت معماری را باید از فضاهای آموزشی و نظامات عمومی و نهادهای غیردولتی آغاز کنیم و باید توجه کرد که نظارت‌های مکرر و بروکراسی‌های به شدت پیچیده به خطا رفته است.