واقعیت این است كه تهران به‌عنوان پایتخت ایران با یك شهر مطلوب متناسب با شاخص‌های روز جهانی فاصله زیاد و معناداری دارد. مشكلات و چالش‌های موجود زمانی بیشتر به چشم می‌آید و افسوس ناظران و شهروندان را افزایش می‌دهد كه تهران در طول ۱۲سال گذشته از ثبات مدیریتی برخوردار بوده است. از منظر ادبیات توسعه، ثبات در مدیریت، زمینه‌ها و بسترهای لازم آسیب شناسی و درك شرایط، برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های توسعه‌ای را فراهم می‌سازد اما این مهم در مورد تهران و مدیریت ۱۲سال اخیر آن مصداق ندارد.

چنان‌كه بیان گردید تهران در شرایطی به مدیریت جدید تحویل گردید كه انبوهی از مشكلات و چالش‌ها را در حوزه‌های مختلف یدك می‌كشد درحالی‌كه می‌شد در این فاصله با تدبیر و برنامه‌ریزی، حداقل بخشی از مشكلات و نه همه آنها را حل كرد.در بروز این شرایط به‌طور طبیعی دو دسته از عوامل تأثیر‌گذار بوده است: یكی نبود برنامه‌ریزی راهبردی در اداره كلانشهر تهران است و دیگری غلبه مسائل سیاسی بر مدیریت شهری.

این شرایط و عوامل، به‌طور طبیعی زمینه ساز بروز یك پدیده نامیمون دیگر در شهر تهران شده كه آثار و هزینه‌های آن سال‌ها بر دوش مدیریت شهری و به‌خصوص شهروندان تهرانی در شكل تحمل سختی‌ها و مشكلات ناشی از عدم‌بهبود شاخص‌های زندگی و پرداخت ریالی مستقیم، سنگینی می‌كند.

این پدیده چیزی جز مدیریت گران شهر در ۱۲سال گذشته و ایجاد تعهدات سنگین مالی برای مدیریت شهری (بدهكاری ۳۰هزار میلیارد تومانی) نیست. نبود برنامه و اداره سیاسی شهر در ا ین مدت سبب گردید نه‌تنها شهرداری تهران از حقوق قانونی خود و حمایت‌های مالی دولت بی‌نصیب شود، بلكه عملا در تأمین منابع مالی اداره شهر متوسل به شیوه‌های نامتعارف و همچنین اجرای پرهزینه طرح‌های عمرانی گردد. به‌عبارتی چالش بزرگ مدیریت جدید شهری تهران عدم‌وجود منابع درآمدی پایدار، مستقل و توانمند برای اداره تهران است.

به‌طور طبیعی نخستین اقدام مدیریت شهری جدید، پس از ارزیابی مسائل و شرایط تهران، یافتن راهی برای ارزان كردن اداره تهران و عبور از چالش‌هایی است كه گرانی تهران در گذشته موجب آن شده، است. اگرچه رسیدن به این هدف سخت و پرهزینه است اما برای تهران اجتناب‌ناپذیر است. طبیعتا اقدامات تسكینی و فوری نمی‌تواند حلال این مشكلات باشد بلكه رفع این مشكلات نیازمند یك برنامه راهبردی میان مدت است.در این راستا گشایش مناسبات شهرداری با دولت و اتخاذ تصمیماتی مبنی بر ساماندهی فروش تراكم، زمینه‌های خوبی برای گام گذاشتن در این مسیر است. این شرایط طبعا موجب كاهش فساد، بهبود كیفیت خدمات شهری و افزایش رضایت شهروندان تهرانی خواهد شد.

*کارشناس مسائل توسعه