به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، صنعت هوانوردی جهانی از جمله صنایعی است که پس از همه‌گیری کرونا، روزهای سختی را پشت سر می‌گذارد؛ کاهش تقاضای سفر، افزایش هزینه نگهداری هواپیماها، اخراج و تعدیل بخشی از نیروهای شاغل در این صنعت تنها بخشی از آثار زیان‌بار بحران کرونا بر هوانوردی جهانی است. این آثار اما محدود و منحصر به این بخش نمانده و بخش‌های دیگر را نیز متاثر ساخته است؛ بخش‌هایی از جمله هواشناسی.

هواپیماهای مسافربری با مشارکت در برنامه جهانی(AMDAR) با استفاده از سنسورها، رایانه‌ها و سیستم‌های ارتباطی به جمع‌آوری، پردازش، دسته‌بندی و انتقال مشاهدات هواشناسی از طریق ماهواره‌ها و امواج رادیویی به ایستگاه‌های زمینی می‌پردازند. 

بر اساس گزارش سامازن جهانی هواشناسی، سیستم رصد AMDAR روزانه بیش از ۸۰۰ هزار مشاهده با کیفیت بالا از جمله دمای هوا، سرعت و جهت باد، رطوبت و تلاطم‌های هوایی را گردآوری می‌کند.

در حال حاضر ۴۳ خط هوایی و چند هزار هواپیما در برنامه AMDAR مشارکت دارند و انتظار می‌رود این برنامه در سال‌های آینده و با توجه به همکاری مشترک با IATA گسترش قابل‌توجهی پیدا کند.

سازمان جهانی هواشناسی می‌گوید، کاهش در تعداد پروازهای تجاری منجر به کاهش حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد از داده‌های هواشناسی شده که توسط هواپیماها گردآوری می‌شده است. خسارت در برخی مناطق که در آن مشاهدات مبتنی بر سطح کمیاب است، بیشتر به چشم می‌آید؛ برای نمونه کاهش داده‌ها در مناطق استوایی و نیمکره جنوبی در حدود ۹۰ درصد است.

برخی از کشورها به‌ویژه در اروپا برای جبران خسارت ناشی از این کاهش اطلاعات، رادیوسوندهای بیشتری را به آسمان روانه می‌کنند. رادیوسوندها از طریق بالن‌های هوایی در آسمان شناور می‌شوند و تا ارتفاعات ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری از سطح زمین به اندازه‌گیری‌ متغیرهای مهم هواشناسی می‌پردازند.