آبادانی هر کشوری مرهون تلاش‌های همه آحاد آن است و هر فرد موفقی گام در این عرصه می‌گذارد، انسان‌های شریف بسیاری پشتوانه فرهنگی، علمی و اجتماعی او هستند. همین پشتوانه‌های غنی ایران را به کشوری پیشرو در علوم مهندسی و تربیت مهندسان حرفه ای تبدیل کرده است. نیروهایی بس ارزشمند که خدمات آنها فقط به درون مرزهای کشور محدود نمی‌شود و سالهاست فراتر از مرزها، دانش و نبوغ ایرانی را به رخ می کشند. هریک از آنها که دیروز از دانشگاه‌ها دانش‌آموخته شدند، امروز گوشه‌ای از کار عمران و آبادانی ایران عزیز را بر دوش گرفته‌اند و گروهی دیگر خود را آماده ورود به این عرصه می‌کنند. ایران مهد بناهای تاریخی است. بناهایی که گذشت دوران و کوران حوادث را پشت سرگذاشته‌اند اما همچنان استوار مانده‌اند تا نشان دهند ایران مرز گوهر دانش، هنر و خلاقیت است. همين گوهر دانش بود كه دانشمندانی مانند خواجه‌نصرالدين‌طوسی پرورش داد. این سیر تاریخی در دانش ساخت و ساز و مهندسی آن نسل به نسل منتقل شده و حالا ما مهندسان طلایه‌دار ادامه آن هستیم.
پیشتازی در جهانی که هر روز و هر لحظه مرزهای دانش در آن تغییر می کند، آن هم در شرایط تحریم ظالمانه، کار بس دشواری است اما مگر نه آنکه ما در همین دشواری‌ها آبدیده شده ایم و جایگاه فعلی خود در خدمات فنی – مهندسی را در همین دشواری‌ها به دست آورده‌ایم؟ طی یک سال گذشته که کادر درمان کشور با تمام توان در حال مبارزه با کرونا بود، نیروهای فنی – مهندسی سازمان مجری ساختمان‌ها و تأسیسات دولتی و عمومی تکمیل و تحویل ۱۴ پروژه بیمارستانی جدید را در اولویت کاری خود قرار دادند و کاری کارستان کردند. آری، همواره می توان به مهندسان این مرز و بوم تکیه کرد چرا که آموخته‌اند آدم روزهای سخت باشند، خستگی نشناسند و برای اعتلای ایران عزیز خشت روی خشت بگذارند.