به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، معابر شهری و لزوم حفظ و نگهداری آنها، ساماندهی، ارتقای کیفیت و ساخت معابر شهری از جمله مسایلی است كه برخی از كارشناسان شهرساز بر اهمیت آنها تاكید دارند. به نظر می‌رسد مصالحی كه در حال حاضر در سطح معابر شهری مورد استفاده قرار می‌گیرند با استانداردهای جهانی مطابقت ندارند و از این رو علاوه بر كاهش ضریب عمر مفید موجب هدر رفت سرمایه‌های ملی می‌شوند.
دكتر سكینه معروفی مسئول كارگاه شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی در بیان وضعیت كیفی معابر به لحاظ مصالح غالب و مبلمان شهری با انتقاد از نابسامانی كیفی و فضاهای شهری گفت: اغلب مصالح ساختمانی در ایران موزاییك‌های بتنی، بتن و آسفالت است كه متاسفانه از كیفیت خوبی هم برخوردار نیستند و به همین‌خاطر نیز عمر مفید آنها كوتاه است. علاوه بر كیفیت مصالح، طراحی پیاده‌رو، پیاده‌راه و خیابان‌ها نیز در بیشتر نقاط به گونه‌ای است كه منطبق با جمعیت شهری، ترافیك و تراكم‌ها نیستند. به عبارتی شهروند در تهران احساس نامانوسی دارد. اغلب خیابان‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند كه بخش كوچكی را به پیاده‌ها اختصاص داده‌اند و بخش عمده‌ای در اختیار اتومبیل‌ها هستند.
این كارشناس شهرساز و دانش‌آموخته رشته شهرسازی دانشگاه تربیت‌مدرس ادامه داد: در بیشتر معابر شهری جایی برای شهروندانی كه معلولیت‌هایی جسمی دارند دیده‌نشده و اینها مسایلی هستند كه باید مسئولان شهری به ایجاد آنها در تمامی شهر توجه كرده و همت گمارند، زیرا این مسئله نقض كامل حقوق شهروندان معلول به شمار می‌آید.
معروفی با تاكید بر نامرغوب بودن مصالحی كه در معابر شهری به كار می‌روند بر ظاهر نازیبای آنها در مبلمان شهری نیز اشاره كرد و گفت: به نظر می‌رسد مسئولان شهری توجه لازم را به مصالح به كار رفته در معابر شهری و حتی نوع کاربرد آنها ندارند. عموما پیمانكارانی كه به ساخت معابر شهری اعم از خیابان و پیاده‌راه‌ها می‌پردازند دقتی بر روی مصالح به كار رفته، زیبایی معابر و حتی بهره‌مندی از شهرسازان و معماران و كارشناسان مجرب ندارند.
مسئول كارگاه شهرسازی دانشگاه تربیت‌مدرس تاكید كرد: عمده مشكلات معابر شهری در پیاده‌راه‌ها نمود پیدا می‌كنند اگرچه خیابان‌ها نیز مشكلات خاص خود را از نظر دست‌اندازها، یكسان‌نبودن سطح خیابان، آسفالت نامرغوب و مسایلی از این دست دارند، از این جهت كه نظارتی منطقی بر آنها وجود ندارد. شاید بتوان اینگونه نتیجه‌گیری كرد كه در كشور كار انجام می‌شود اما به نگهداری و حفظ كه متضمن عمر مفید و كیفیت است كمتر پرداخته می‌شود. باید نهادی مسئولیت نگهداری از معابر شهری را برعهده بگیرند و اینطور نباشد كه معابر هرساله و یا چند سال یكبار در دست پیمانكاران مختلف قرار بگیرد و سرمایه‌های ملی به هدر برود.
معروفی در بیان این نكته كه مصالح به كار رفته در معابر شهری مناسب شرایط اقلیمی نیست به مصالحی همچون آسفالت در خیابان‌ها و موزاییك‌های بتنی در پیاده‌رو‌ها و پیاده‌راه‌ها اشاره كرد و گفت: مصالح بتنی به دلیل آلودگی زیست محیطی آلاینده‌ای برای محیط زیست به شمار می آیند كه این آلودگی در تولید، مصرف و فرسایش وجود دارد. همچنین علاوه بر ضد محیط زیست بودن عمر كوتاهی دارند و از كیفیت نامناسبی نیز برخوردارند.
به گفته این كارشناس شهرساز، نفوذ آب در مصالحی كه در معابر شهری به كار می‌روند بالاست و اینها در حالی است كه ما كشوری هستیم كه در معرض خشكسالی قرار داریم و ذخیره آب برای ما از اهمیت برخوردار است.
معروفی در پایان گفت: كشور ما در گذشته از مصالح سنگی در معابر شهری استفاده می‌كرد كه بسیار به صرفه بود. همچنین مصالح سنگی كمك موثری در مباحث سیما و منظر و مبلمان شهری به شمار می‌رفت كه متاسفانه این ویژگی مدت‌هاست به دلایلی نامعلوم از شهرهای ما رخت بربسته است.
وضعیت معابر شهری ایران در قیاس با استانداردهای بین المللی كیفیت مطلوبی ندارد
مهندس حمید كرامتی‌نژاد مدیر بخش شهرسازی یک شركت مهندس مشاور در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی با انتقاد از وضعیت كیفی معابر اعم از خیابان‌ها و پیاده‌راه‌ها به لحاظ مصالحی که غالبا در ساخت آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد گفت: به لحاظ جنس مصالح استفاده شده بیشتر موزاییك‌های بتنی است كه با استانداردهای بین‌المللی فاصله دارد. به بیان دیگر وضعیت معابر شهری ایران در شرایط ایده‌آل و مطلوب نیست اما در مقایسه با دهه‌های اخیر از وضیعت بهتری برخوردار است زیرا تحقیقات جامع‌تری راجع به استفاده از آنها توسط كارشناسان انجام می‌شود. در حال حاضر جنس مصالح استفاده شده بیشتر موزاییك بتنی است اما خیابان‌ها و پیاده‌راه‌هایی كه با استفاده از مصالح معمولی ساخته می‌شود از كیفیت پایینی برخوردارند و به بیانی دیگر، وضعیت معابر شهری ایران در قیاس با استانداردهای بین‌المللی كیفیت مطلوبی ندارد.
مدیر بخش شهرسازی این شركت افزود: به نظر می‌رسد در بخش مصالح شهری، پژوهش، توجه به اقلیم و در عین حال كنترل در نگهداری و حفظ معابر شهری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. معتقدم مشكل عمده در كیفیت ساخت است. نكته دیگری كه باید در كیفیت مصالح ساختمانی مدنظر قرار دهیم بسترسازی معابر و پیاده‌راه‌هاست. روسازی‌ها و زیرسازی‌های معابر باید به گونه‌ای باشد كه كیفیت و طول عمر مفید راه‌ها را مدنظر قرار دهد. به نظر می‌رسد عمده مشكلات به زیرسازی‌های معابر مربوط هستند كه منطبق با برخی از استانداردها نیستند. همچنین شیب‌بندی معابر و پیاده‌راه‌ها نیز از جمله مواردی هستند كه بهتر است در آینده نزدیك در دستور كار شهرداری‌ها و پیمانكارانی كه ساخت معابر و پیاده‌راه‌ها را برعهده دارند قرار بگیرد.
كرامتی‌نژاد در پاسخ به این پرسش كه آیا مصالح غالبی كه در معابر و پیاده‌راه‌ها استفاده می‌شوند مناسب شرایط اقلیمی ایران كه در معرض تابش شدید آفتاب و گرمای هوا قرار دارند، هست یا خیر؟ گفت: قاعدتا باید در استفاده از مصالح از نمونه‌های موفق دنیا بهره گرفته شود. به نظر می‌رسد استفاده از مصالح سنگی در معابر شهری مناسب باشد اما اینكه در ایران امكان استفاده از آن وجود داشته باشد یا خیر مسله‌ای است كه نیاز به كار كارشناسی و مساعدت مسئولان دارد. /
نظر شما