به گزارش پايگاه خبري وزارت راه و شهرسازي محسن پورسید آقایی‌ با بیان اینکه طول خطوط اصلی راه‌آهن ۱۰ هزار و ۴۵۰ کیلومتر است، به فارس گفت:‌ راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران هزینه کافی برای نگهداری خطوط ریلی را ندارد.

وی با بیان اینکه نگهداری خطوط ریلی سالانه نیازمند ۱۲۵۰ میلیارد تومان بودجه‌ است، بیان کرد: متأسفانه میزان اعتبار فعلی ما برای اجرای این مورد ۵۰۰ میلیارد تومان است و این امر موجب شده است، با استانداردهای بین المللی فاصله داشته باشیم.

معاون وزیر راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه خطوط ریلی کشور از ایمنی کاملی برخوردار است، گفت: به منظور نگهداری خطوط ریلی باید طبق استانداردها پیش برویم در غیر این صورت مجبور به تعویض آنها هستیم.

پور‌سید آقایی افزود: هر ۱۰ سال باید ریل‌ها بازسازی شود و این در کشور ما امکانپذیر نیست‌. در حال حاضر ‌هر ۱۵ تا ۱۷ سال این امر اجرا می‌شود بنابراین برای چنین پروسه زمانی طولانی، نیازمند‌ بازدیدهای مداوم از خطوط ریلی هستیم.

‌مدیرعامل شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران بیان کرد: در صورت نداشتن بودجه کافی برای تعویض خطوط ریلی باید منتظر اتفاقات بدتری در این بخش باشیم. عدم تخصیص بودجه کافی برای رساندن خطوط به استانداردهای بین‌المللی‌ موجب می‌شود که پس از مدتی با خط‌آهنی مواجه باشیم که فرسوده است و نیاز به سرمایه‌گذاری بزرگی دارد، به طور حتم تأمین و جذب آن به سختی صورت خواهد گرفت و دسترسی به آن اعتبار دور از انتظار است.

پورسید آقایی با عنوان اینکه‌ دولت بودجه قابل قبولی را به بخش ریلی کشور اختصاص داده است، گفت: پیش از این در مسیرهای شمال و جنوب کشور ‌خطوط ریلی داشتیم که تعویض آنها به‌ ۵۰ سال قبل بر می‌گشت؛ برای بهسازی این مسیرهای فعالیت‌‌هایی انجام شد ‌و اقداماتی را برای تعویض خطوط، عملیاتی کردیم؛ ‌زیرسازی‌های جدید برای خطوط ایجاد و ریل‌ها تعویض شد.

وی افزود: در این‌باره می‌توان به بهسازی خط‌آهن مسیر اراک تا اندیمشک اشاره کرد که تا بهار سال آینده به اتمام برسد. همچنین‌ برای تعویض خطوط ریلی استان کرمان هم برنامه‌ریزی‌هایی در دستور کار قرار گرفته است که به زودی محقق خواهد شد.

مدیرعامل راه‌‌آهن ادامه داد: خطوط فرسوده موجب کاهش سرعت در قطارها می شود و سرعت را به ۵۰ تا ۶۰ کیلومتر در ساعت، می‌رساند.

معاون وزیر راه و شهرسازی در‌‌ پاسخ به این سؤال که در راه‌آهن ‌توسعه‌ از اهمیت‌ ویژه‌‌ای برخوردار است یا بازسازی؟ بیان کرد: در صورت اختصاص بودجه مناسب به راه‌آهن، تلاش می‌کنیم آن را صرف بهبود شرایط موجود شبکه ریلی کنیم؛ ‌البته در سال‌های گذشته بودجه‌های مناسبی به شبکه ریلی کشور اختصاص یافت اما اغلب‌ تبدیل به کلنگ‌زنی در پروژه‌های جدید‌ (حدود ۳۲ پروژه) شد.

‌پور‌سید آقایی بیان داشت: عدم بهره‌برداری‌ از پروژه‌ها و نیمه تکمیل ماندن آنها، موجب به هم ریختگی در سیاست‌ها و برنامه‌های ریلی شد‌ و این موضوع چالش‌هایی را هم به همراه داشته است. کلنگ زنی‌های مذکور در ۱۸‌ سال گذشته شروع شده و نیمه تمام مانده‌اند،بنابراین از همین موضوع‌ می‌توان نتیجه گرفت که هیچ خط جدیدی به اندازه خطوط موجود کارایی ندارد و این خطوط بهترین هستند.

وی ادامه داد:‌ به هر حال تلاش داریم در صورت وجود بودجه کافی خطوط موجود را بازسازی کرده و گلوگاه‌ها‌ را رفع کنیم ضمن آنکه در کنار به‌روز رسانی علائم‌، تعداد آنها را افزایش می‌دهیم.

مدیر عامل شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران گفت: ‌سال گذشته با بودجه‌ای کمتر از ۱۰۰ میلیارد تومان مسیر تهران – مشهد بازسازی شد و ظرفیت آن تا ۲ برابر افزایش یافت؛‌ همینطور با دو خطه کردن مسیر چادرملو به اردکان که ۲۵۰ کیلومتر است، ظرفیت جابه‌جایی بار در این مسری ریلی به ۱۰ میلیون تن خواهد رسید که این از نکات مثبت صرف هزینه در خطوط فعلی راه‌آهن و بهسازی آنها است.

معاون وزیر راه و شهرسازی تأکید کرد: اولویت راه‌آهن، بهبود وضعیت موجود، بهینه کردن خطوط، افزایش ظرفیت، برقی کردن و سپس احداث خطوط جدید است.