به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، بررسی عملكرد املاك و مستغلات با سایر سرمایه‌گذاری‌ها شامل دلار، سكه، سهام، اوراق‌مشاركت و نیز تورم تاثیر حضور املاك و مستغلات در سبد دارایی سرمایه‌گذاران در سال‌های ١٣٧١ تا ١٣٩٢ نشان می‌دهد كه در این مدت بازده املاك و مستغلات یعنی زمین و مسكن به نسبت سایر دارایی‌ها بیشتر بوده است. اما از نظر ریسك، زمین بیشترین میزان ریسك را داشته است. ریسك مسكن نیز از اوراق مشاركت، دلار و سكه بیشتر بوده است.
اعتماد نوشت: طی دهه گذشته همواره بیش از ٢٠ درصد نقدینگی كشور در این بخش فعال بوده است. همچنین برآوردها نشان می‌دهد كه طی سه دهه گذشته حدود ٣٤ درصد نقدینگی وارد شده به بخش مسكن به انگیزه تقاضای سرمایهای و ٦٦ درصد با هدف برآوردن نیازهای مصرفی وارد بازار مسكن شده است.
بررسی كه وزارت اقتصاد و دارایی از سبد دارایی سرمایه‌گذاران در بخش‌های مختلف اقتصاد انجام داده، نشان می‌دهد لحاظ عملكرد سرمایه‌گذاری مسكن پس از اوراق مشاركت بهترین وضعیت را دارد و بدترین عملكرد نیز به دلار تعلق دارد. علت این امر را می‌توان به نظارت و كنترل بانك مركزی بر قیمت دلار نسبت داد. سرمایه‌گذاری به مفهوم ساده و فراگیر عبارت است از به تعویق انداختن مصرف فعلی برای دستیابی به مصرف بیشتر در آینده. سرمایه‌گذاری را می‌توان یكی از اركان اقتصاد كشورها دانست. همواره فرصت‌های جذاب سرمایه‌گذاری در ایران كه بخش زیادی از سرمایه‌های جامعه به سمت آن سرازیر می‌شود؛ سرمایه‌گذاری در بخش زمین و مسكن یا املاك و مستغلات است.
در چهار دهه گذشته بخش املاك و مستغلات همواره یكی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد ایران بوده است و نقش عمده‌ای در تولید ناخالص داخلی، اشتغال و سرمایه‌گذاری داشته و به عنوان محرك بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی عمل كرده است. براساس آمار بانك مركزی، سهم بخش مسكن از كل سرمایه‌گذاری كشور در برنامه سوم و سه ساله اول برنامه چهارم توسعه به طور متوسط برابر با ١٩ و ٢٣ درصد بوده است. در حالی كه بخش كشاورزی و صنعت و معدن در این برنامه‌ها به ترتیب ٥ و ١٩ درصد از كل سرمایه‌گذاری را به خود اختصاص داده‌اند.
چند دلیل اصلی برای در نظر گرفتن املاك و مستغلات به عنوان یكی از روش‌های سرمایه‌گذاری مطرح شده است.
با تخصیص بخشی از سبد دارایی به املاك و مستغلات ریسك كل سبد دارایی (پرتفوی) كاهش می‌یابد، داشتن بازده مطمئن یا بیشتر از نرخ بدون ریسك از دیگر دلایل اهمیت این بخش است. ایجاد مصونیت در برابر افزایش یا كاهش قیمت‌ها، یكی از مزایای عمده املاك و مستغلات، مصون‌سازی سرمایه‌گذار در باره افزایش قیمت‌هاست، جریان نقدی ناشی از سرمایه‌گذاری در املاك و مستغلات، سرمایه‌گذاران را در برابر افزایش قیمت‌ها ایمن می‌كند. یكی از مزیت‌های سرمایه‌گذاری در املاك و مستغلات جریان‌های نقدی است كه این سرمایه‌گذاری ایجاد می‌كند، سرمایه‌گذاران می‌توانند انتظار داشته باشند كه این درآمد نقدی هر سال حداقل به اندازه تورم رشد كند.
٣٠ درصد نقدینگی جذب مسكن شد
بخش زمین و مسكن همواره یكی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد ایران بوده است. آمار حساب‌های ملی نشان می‌دهد كه سهم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی مربوط به بخش مسكن است به طوری كه در ٢٠ سال اخیر سهم متوسط این بخش از تولیدناخالص داخلی كشور حدود ٥ درصد بوده است.
سهم بخش مسكن از كل سرمایه‌گذاری اقتصاد كشور بین ٢٠ تا ٤٠ درصد است. بخش مسكن در غیاب بازار سرمایه كارآ ٢٠ تا ٣٠ درصد نقدینگی جامعه را به خود اختصاص داده است. نقدینگی مزبور بنا بر ماهیت تقاضای موجود در بخش مسكن به تقاضای مصرفی و سرمایهای قابل تقسیم است. طی دهه گذشته همواره بیش از ٢٠ درصد نقدینگی كشور در این بخش فعال بوده است. همچنین برآوردها نشان می‌دهد كه طی سه دهه گذشته حدود ٣٤ درصد نقدینگی وارد شدخ به بخش مسكن به انگیزه تقاضای سرمایهای و ٦٦ درصد با هدف برآوردن نیازهای مصرفی وارد بازار مسكن شده است.
سبد دارایی در بازارهای موازی
همواره بخش عمده‌ای از ثروت افراد جامعه به سمت سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار سرازیر می‌شود. بازارهای مالی این امكان را برای شركت‌ها و دولت‌ها فراهم می‌كند تا بتوانند از طریق فروش اوراق بهادار نیازهای خود را برطرف كنند.
سرمایه‌گذاران نیز از طریق خرید اوراق بهادار بازده و رفاه خود را افزایش می‌دهند. در حال حاضر بازار بورس اوراق بهادار اكثر كشورها هسته مركزی بازار سرمایه است و سالانه مبلغ هنگفتی از سرمایه‌های سرگردان را به سمت واحدهای مولد و فعال جامعه هدایت می‌كند. بازار بورس در چارچوب مكانیزم مشخصی می‌تواند باعث ایجاد سرمایه و هدایت آن به سمت واحدهای فعال و مولد شود و نیز سبب افزایش تولید، كنترل تورم و مشاركت مردم در تامین سرمایه مالی در واحدهای صنعتی و سهیم شدن آنها در مالكیت شركت‌ها، افزایش تعهد و كارایی مدیران و سرانجام افزایش رشد تولید ناخالص داخلی می‌شود.
در زمان‌های گذشته از طلا به عنوان پول استفاده می‌شد. طلا دارای ویژگی‌هایی است كه آن را تبدیل به كالای واسطه‌ای مطلوبی می‌كند.
طلا كمیاب و بادوام است. طلا ذاتا با ارزش است چراكه زیباست و كاربرد زیادی در صنایع مختلف دارد. در كشورهایی كه ارزش پول به دلیل تورم مداوم كاهش می‌یابد؛ مردم برای جلوگیری از زیان‌های ناشی از تورم دارایی‌های خود را به صورت واقعی پس‌انداز می‌كنند. یكی از این نوع دارایی‌ها كه قابلیت نقدشوندگی بالایی نیز دارد طلاست كه در ایران همواره به عنوان پس‌اندازی مطلوب در جامعه با استقبال روبه‌رو بوده است.
سرمایه‌گذاری در ارز نیز یكی دیگر از فرصت‌های سرمایه‌گذاری است. علل نگهداری ارز را می‌توان به دو دلیل دسته‌بندی كرد؛ یكی نگهداری ارز به عنوان تقاضای معاملاتی و دیگری به عنوان تقاضای سفته‌بازی و نگهداری آن در سبد دارایی افراد. این نوع تقاضا را می‌توان ناشی از مقبولیت بین‌المللی این نوع دارایی و دادو ستد آن در بازارهای گوناگون دانست.
اوراق مشاركت، اوراق بهادار با نام و بی‌نامی است كه به موجب قانون یا مجوز بانك مركزی به قیمت اسمی مشخص برای مدت معین منتشر می‌شود و به سرمایه‌گذارانی كه قصد مشاركت در اجرای طرح‌های عمرانی- انتفاعی دولت مندرج در قوانین بودجه سالانه كل كشور و طرح‌های سودآور تولیدی، ساختمانی و خدماتی را دارند واگذار می‌شود. علاوه بر این بازپرداخت اصل اوراق در سررسید و پرداخت سود علی‌الحساب در مقاطع معین از سوی ناشر تضمین شده و خرید و فروش آن در بانك عامل یا بورس اوراق بهادار مجاز است. سود نسبتا بالا و كم ریسك بودن اوراق مزبور و نیز نقدشوندگی بالای این اوراق موجب گسترش سرمایه‌گذاری افراد در این اوراق شده و سرمایه‌گذاری در این اوراق را با استقبال فراوانی مواجه كرده است.
نظر شما