به گزارش پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی به نقل از روابط عمومی اداره کل راه و شهرسازی استان قم، محمد رضایی ندوشن با بیان این که نمای ساختمان، هویتی برای ساکنان آن است، افزود: نمای رومی به لحاظ دید کارشناسی رد شده است، استفاده از سنگ در اقلیم قم به صورت یکپارچه و به میزان زیاد، مشکلاتی ایجاد می‌کند و هزینه‌های مصرف انرژی را بالا می‌برد، به طوری که در تابستان برای خنک کردن و در زمستان برای گرم کردن خانه باید انرژی زیادی مصرف شود.

وی با اشاره به این که استفاده از سنگ زیاد هزینه ساخت نمای رومی را افزایش می‌دهد، اضافه کرد: این نما از لحاظ سازه‌ای مشکل دارد، چرا که به دلیل حجم زیاد سنگی که در آن به کار می‌رود، وزن زیادی را روی سازه ساختمان تحمیل و در هنگام وقوع زلزله، سنگ‌های به کار رفته ایمنی ساکنان ساختمان را تهدید می‌کند.

ندوشن گفت: سال گذشته کار پژوهشی در سطح شهر قم انجام و مشخص شد در سال‌های ۹۴ و ۹۵، با رشد روزافزون نمای رومی به ویژه در منطقه‌های یک و چهار روبرو هستیم و تقریباً همه ساخت و سازهای جدید با نمای رومی طراحی می‌شود.

وی با بیان این که ممنوعیت ساخت نمای رومی مصوبه جلسه ۲۸ آبان سال گذشته در کمیسیون ماده پنج استان است، افزود: این ممنوعیت ۲۹ آبان ماه پارسال برای اجرا به شهرداری ابلاغ شد و افرادی که اقدام به ساخت نمای رومی نمایند با مشکلاتی از جمله صادر نشدن پایان کار مواجه می‌شوند.

وی با اشاره به نقدهای جامعه دانشگاهی و مدیران شهری به نمای رومی اضافه کرد: با توجه به این که قم پایتخت مذهبی ایران است و هویت اسلامی و شیعی محکمی دارد، نمای رومی به عنوان الگوی غربی با حساسیت بیشتری پیگیری شد.

ندوشن ادامه داد: در حال حاضر سبک‌های معماری داریم که با اقلیم و هویت مذهبی قم سازگار است و می‌تواند جایگزین خوبی برای نمای رومی باشد.

وی با اشاره به برخی آشفتگی‌ها در نمای ساختمان‌ها گفت: در ۱۰ سال گذشته به دلیل حجم زیاد مهاجرت و نبود سبک‌های متناسب با فضای دینی قم، ساخت و سازهای غیراصولی، آشفتگی‌هایی در نماهای ساختمان‌ها به وجود آمده است.

رئیس اداره معماری و طراحی شهری اداره کل راه و شهرسازی قم اضافه کرد: در سال ۹۳، ضوابط بومی سیما و منظر شهری به تصویب رسید و کمیته نما در شهرداری‌های مناطق ایجاد شد تا نظارت بر ساخت نماها صورت گیرد.

وی ابراز امیدواری کرد: با فعالیت مستمر این کمیته تا سال ۹۸، کنترل کاملی بر ساخت نمای ساختمان‌ها اعمال شود و بتوان هویت دینی و انسجام بصری را در نمای ساختمان‌ها حفظ کرد.