به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، در سلسله نشست‌های معرفی استان قزوین که این بار به معرفی سازه‌های آبی شهر قزوین اختصاص دارد و با نمایش فیلم همراه است، خانم ها فرشته بهرامی (مولف کتاب حمام‌های خاموش)، مهدیه میرناصری و سمیه مراقی  سخنران هستند و دبیری جلسه را خانم نسیم ایران منش بر عهده دارند.

این نشست، روز چهارشنبه ۱۰ مردادماه از ساعت ۱۵:۳۰ تا ۱۷:۳۰ در موزه هنرهای دینی امام علی(ع) به نشانی خیابان ولیعصر، بالاتر از ظفر، بلوار اسفندیار، شماره ۳۵ برگزار می شود.

در مشخصات این نشست که به همت انجمن مفاخر معماری ایران تهیه شده، آمده است:

قبل از تحول سریع در صنعت و فراوانی تسهیلات گوناگون، مجتمع های زیستی با روش های بومی به دوام و بقا خود ادامه می‌دادند. شهرها و روستاهای بیابانی و کم آب ایران، آب را از طریق قنات از سفره آب‌های زیرزمینی استخراج می کرد و به حیات خود تداوم می‌بخشید و آب شربی که از طریق به مجتمع‌های زیستی می‌رسید، درآب انبارها ذخیره می شد، چرخ آسیاب‌های آبی را می‌چرخاند، از پایاب‌ها و رختشوی‌خانه‌ها می‌گذشت و به صورت یخ در یخچال ها ذخیره می‌شد. سازه‌های آبی مختلف بر مسیر آب قرار داده می شدند تا به مردم آن شهر یا روستا خدمات بدهند. این سازه ها گاهی خصوصی بودند و گاهی وقف عام و همگان از آن استفاده می‌کردند. از سازه‌های آبی مهم می توان به حمام ها اشاره کرد. حمام‌های خصوصی معمولا کوچک بود و تنها در چند خانه وجود داشت. اکثر مردم از حمام‌های عمومی استفاده می‌کردند که با معماری خاصی ساخته می‌شد و اکثرا آب آن از قنات‌ها و گاهی چشمه‌ها تامین می‌شد. مشخصات این حمام‌های سنتی بسیار خلاقانه و هنرمندانه بود و معمار سنتی ایرانی با ذوق  و هنر و علم خود فضاهای مناسب و مورد نیاز را در آن بوجود می‌آورد.

شهر قزوین دارای گنجینه ای غنی از سازه های آبی از جمله حمام های سنتی  است که تعدادی از آنها هنوز بازگوی خاطرات ساکنین قدیمی این شهر هستند.